အဓိပတိ မဟာနာယက
ဆရာေတာ္ အရွင္ရာဇဓမၼာဘိဝံသ-၏
ဘဝပံုရိပ္
...
ဆရာေတာ္သည္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၉၅-ခု၊ ၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ ၁၃-ရက္၊ ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၃၃-ခု၊ ဇူလုိင္ ၁၉ -ရက္ေန႔၌ ဖြားျမင္ေတာ္မူသည္။ ညီအကုိေမာင္ႏွမ ငါးေယာက္အနက္ တတိယေျမာက္ သားရတနာျဖစ္သည္။ ၁၃၀၈-ခုႏွစ္၊ ေႏွာင္းတန္ခူးလတြင္ သာမေဏအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရွိသည္။
၁၃၁၅ ခုႏွစ္၊ ပထမ၀ါဆုိလဆန္း ၅-ရက္ေန႔တြင္ ရဟန္းအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရွိသည္။ ဥပဇၥ်ာယ္မွာ ဆရာေတာ္ ဦးကိတၱိျဖစ္သည္။ အင္တုိင္းရြာ ေတာင္ေက်ာင္း ဆရာေတာ္ ဦးရ၀ိႏၵ၊ ဆရာေတာ္ ဦးေကာ၀ိဒ တုိ႔အထံတြင္ သင္ပုန္းၾကီးမွ စ၍ စတင္ပညာသင္ခဲ႔သည္။
၁၃၁၂-ခုႏွစ္၊ နယုန္လမွ စ၍ မုံရြာျမိဳ႕ မဟာေဇာတိကာရာမ စာသင္တုိက္သုိ႔ ေရာက္ရွိခဲ႔သည္။ ယင္းတုိက္မွ ပထမငယ္ ပထမလတ္တန္းမ်ား ေအာင္ျမင္ခဲ႔သည္။ ၁၃၁၄-ခုႏွစ္၊ ေႏွာင္းတန္ခူးလဆန္း ၁၂-ရက္ေန႔တြင္ မႏၱေလးျမိဳ႕၊ ေတာင္သမန္တုိက္ ပုသိမ္ေက်ာင္းသုိ႔ ေရာက္ရွိျပီး ပညာသင္ယူခဲ႔သည္။ ၁၃၁၅-ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လတြင္ မစိုးရိမ္တုိက္ၾကီးသုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕၍ ပညာသင္ခဲ႔သည္။ မစုိးရိမ္တုိက္ၾကီးမွ ပထမၾကီးတန္း၊ စာသင္တန္း၊ အစုိးရစာခ်တန္း၊ သက်သီဟ စာခ်တန္းမ်ားကုိ ေအာင္ျမင္သျဖင့္ မစုိးရိမ္ တုိက္ၾကီး၌ ေက်ာင္းထုိင္နာယက စာခ် အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရွိခဲ႔သည္။ မစုိးရိမ္တုိက္ၾကီး၌ ေျခာက္ႏွစ္ တိတိ စာခ်ျပီး ၁၃၂၉-ခု၊ တပုိ႔တြဲလ၌ စိန္းပန္း မစုိးရိမ္တုိက္သစ္သုိ႔ မစုိးရိမ္ဆရာေတာ္ၾကီး၏ အမိန္႔အရ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထုိင္၍ စာခ်ခဲ႔သည္။
ထုိအခ်ိန္က မစုိးရိမ္တုိက္သစ္ တတုိက္လုုံး စာသင္သား သံဃာ-၆၃ ပါးမွ် သာရွိသည္။ တေျဖးေျဖး သံဃာ တုိးပြါးလာရာ ၁၃၅၀-ခုႏွစ္၌ သံဃာတစ္ေထာင္ေက်ာ္အထိ တုိးတက္လာသည္။ ယခု အခ်ိန္၌မူ ႏွစ္စဥ္ သံဃာ ၂၅၀၀-၃၀၀၀ ခန္႔အထိ တုိးတက္လာသည္။ စိန္းပန္း မစုိးရိမ္တုိက္သစ္၌ သံဃာမ်ားလြန္းသျဖင့္ ျပည္ၾကီးတံခြန္ ျမိဳ႕နယ္၌ မစုိးရိမ္တုိက္သစ္ တတုိက္ တည္ေထာင္ခဲ႔ သည္။
ျပည္ၾကီးတံခြန္ မစုိးရိမ္တုိက္သစ္၌ သံဃာ ၃၀၀-က်ာ္ခန္႔အထိ ေနထုိင္သီတင္းသုံးလွ်က္ရွိသည္။ ယင္းတုိက္သစ္၌္ စာသင္သားသံဃာမ်ား တေျဖးေျဖး တုိးတက္လာေသာ္လည္း ေသာက္သုံးေရမွာ အဆင္မေျပလွေခ် အဆင့္မမွီသည့္ ေရကုိပင္ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအား နည္းပါးသျဖင့္ စာသင္သား သံဃာမ်ား သုံးစြဲေလာက္ေအာင္ တင္မေပးနိဳင္ေပ။ ထုိေၾကာင့္ ေဒး၀န္းျမိဳ႔ေတာ္၀န္ ဦးေပစိဘုရား အေနာက္ဖက္၌ မစုိးရိမ္တုိက္သစ္ အမွတ္ ( ၃) ကုိ တည္ေထာင္ေပးခဲ႔သည္။
ယင္းတုိက္၌ စာသင္သားသံဃာ ၁၀၀-ေက်ာ္မွ် သီတင္းသုံး ေနထုိင္လွ်က္ရွိသည္။ ျပည္ၾကီးတံခြန္ မစုိးရိမ္ တုိက္သစ္၌ ဆရာေတာ္ဦးရာဇဓမၼကုိယ္တုိင္ ေန႔စဥ္ စာေပပုိ႔ခ် သာသနာျပဳလွ်က္ရွိသည္။ ယခုအထိ သက္ေတာ္ (၇၈) ႏွစ္ ျပည့္ရန္ တလခြဲမွ်သာ လုိေတာ့သည္။ ဗမာျပည္ျပန္မေရာက္မီ ေသခ်င္လွ်င္လည္း
ေသပါလိမ္႔မည္။ မေသခင္ သံေ၀ဂဉာဏ္ပြါးမ်ား၍ တကာ-တကာမမ်ားကုိလည္း သံေ၀ဂျဖစ္ေအာင္ သံေ၀ဂ တရားသာ ေဟာၾကားေလ႔ရွိသည္။ ဘြဲ႔မ်ား ရရွိေသာ္လည္း ယင္းဘြဲ႔မ်ားကုိ အသုံးျပဳေလ႔မရွိပါ။ ဘြဲ႔ရျခင္းေၾကာင့္ ဆက္ကပ္ထားသည္႔ ဖရီးပတ္စ္ လက္မွတ္မ်ားကုိလည္း တၾကိမ္တခါမွွ် အသုံးမျပဳခဲ႔ဘူးပါ။
ဤကား မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္-၏ ဘဝပံုရိပ္ တစိတ္တေဒသ ျဖစ္ပါသည္။
၁၃၁၅ ခုႏွစ္၊ ပထမ၀ါဆုိလဆန္း ၅-ရက္ေန႔တြင္ ရဟန္းအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရွိသည္။ ဥပဇၥ်ာယ္မွာ ဆရာေတာ္ ဦးကိတၱိျဖစ္သည္။ အင္တုိင္းရြာ ေတာင္ေက်ာင္း ဆရာေတာ္ ဦးရ၀ိႏၵ၊ ဆရာေတာ္ ဦးေကာ၀ိဒ တုိ႔အထံတြင္ သင္ပုန္းၾကီးမွ စ၍ စတင္ပညာသင္ခဲ႔သည္။
၁၃၁၂-ခုႏွစ္၊ နယုန္လမွ စ၍ မုံရြာျမိဳ႕ မဟာေဇာတိကာရာမ စာသင္တုိက္သုိ႔ ေရာက္ရွိခဲ႔သည္။ ယင္းတုိက္မွ ပထမငယ္ ပထမလတ္တန္းမ်ား ေအာင္ျမင္ခဲ႔သည္။ ၁၃၁၄-ခုႏွစ္၊ ေႏွာင္းတန္ခူးလဆန္း ၁၂-ရက္ေန႔တြင္ မႏၱေလးျမိဳ႕၊ ေတာင္သမန္တုိက္ ပုသိမ္ေက်ာင္းသုိ႔ ေရာက္ရွိျပီး ပညာသင္ယူခဲ႔သည္။ ၁၃၁၅-ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လတြင္ မစိုးရိမ္တုိက္ၾကီးသုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕၍ ပညာသင္ခဲ႔သည္။ မစုိးရိမ္တုိက္ၾကီးမွ ပထမၾကီးတန္း၊ စာသင္တန္း၊ အစုိးရစာခ်တန္း၊ သက်သီဟ စာခ်တန္းမ်ားကုိ ေအာင္ျမင္သျဖင့္ မစုိးရိမ္ တုိက္ၾကီး၌ ေက်ာင္းထုိင္နာယက စာခ် အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရွိခဲ႔သည္။ မစုိးရိမ္တုိက္ၾကီး၌ ေျခာက္ႏွစ္ တိတိ စာခ်ျပီး ၁၃၂၉-ခု၊ တပုိ႔တြဲလ၌ စိန္းပန္း မစုိးရိမ္တုိက္သစ္သုိ႔ မစုိးရိမ္ဆရာေတာ္ၾကီး၏ အမိန္႔အရ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထုိင္၍ စာခ်ခဲ႔သည္။
ထုိအခ်ိန္က မစုိးရိမ္တုိက္သစ္ တတုိက္လုုံး စာသင္သား သံဃာ-၆၃ ပါးမွ် သာရွိသည္။ တေျဖးေျဖး သံဃာ တုိးပြါးလာရာ ၁၃၅၀-ခုႏွစ္၌ သံဃာတစ္ေထာင္ေက်ာ္အထိ တုိးတက္လာသည္။ ယခု အခ်ိန္၌မူ ႏွစ္စဥ္ သံဃာ ၂၅၀၀-၃၀၀၀ ခန္႔အထိ တုိးတက္လာသည္။ စိန္းပန္း မစုိးရိမ္တုိက္သစ္၌ သံဃာမ်ားလြန္းသျဖင့္ ျပည္ၾကီးတံခြန္ ျမိဳ႕နယ္၌ မစုိးရိမ္တုိက္သစ္ တတုိက္ တည္ေထာင္ခဲ႔ သည္။
ျပည္ၾကီးတံခြန္ မစုိးရိမ္တုိက္သစ္၌ သံဃာ ၃၀၀-က်ာ္ခန္႔အထိ ေနထုိင္သီတင္းသုံးလွ်က္ရွိသ
ယင္းတုိက္၌ စာသင္သားသံဃာ ၁၀၀-ေက်ာ္မွ် သီတင္းသုံး ေနထုိင္လွ်က္ရွိသည္။ ျပည္ၾကီးတံခြန္ မစုိးရိမ္ တုိက္သစ္၌ ဆရာေတာ္ဦးရာဇဓမၼကုိယ္တုိင္
ေသပါလိမ္႔မည္။ မေသခင္ သံေ၀ဂဉာဏ္ပြါးမ်ား၍ တကာ-တကာမမ်ားကုိလည္း သံေ၀ဂျဖစ္ေအာင္ သံေ၀ဂ တရားသာ ေဟာၾကားေလ႔ရွိသည္။ ဘြဲ႔မ်ား ရရွိေသာ္လည္း ယင္းဘြဲ႔မ်ားကုိ အသုံးျပဳေလ႔မရွိပါ။ ဘြဲ႔ရျခင္းေၾကာင့္ ဆက္ကပ္ထားသည္႔ ဖရီးပတ္စ္ လက္မွတ္မ်ားကုိလည္း တၾကိမ္တခါမွွ် အသုံးမျပဳခဲ႔ဘူးပါ။
ဤကား မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္-၏ ဘဝပံုရိပ္ တစိတ္တေဒသ ျဖစ္ပါသည္။